Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Θερμοκρασία και απόλαυση στο πιάτο

Ένας από τους λόγους που δεν καταφέρνουμε να διατηρήσουμε το βάρος μας είναι και η αύξηση της ποσότητας φαγητού που καταναλώνουμε.
Συνήθως, κάτι τέτοιο συμβαίνει τόσο αργά και σταθερά που δεν το καταλαβαίνουμε παρά μόνο όταν πλέον ο δείκτης στη ζυγαριά ανέβει ή κάποιο παντελόνι αρχίζει να στενεύει!
Έχει σημασία άραγε αν το φαγητό που τρώμε είναι κρύο ή ζεστό στην ποσότητα που θα καταναλώσουμε; Μελέτες δείχνουν ότι η θερμοκρασία του φαγητού αποτελεί ένα κρυμμένο μυστικό που συμβάλλει στον τρόπο που ρυθμίζουμε τις ποσότητες που τρώμε… κρυμμένο μιας και συνήθως δεν αναγνωρίζουμε την αξία του.
Θερμοκρασία και απόλαυση
Είναι γεγονός ότι το φαγητό αποτελεί σήμερα μία απόλαυση και δεν σταματάμε να τρώμε αν δεν ικανοποιηθούμε τουλάχιστον σε ένα μεγάλο βαθμό. Τι είναι αυτή η ικανοποίηση που μας προσφέρει το φαγητό; Είναι αυτή η υφή, η γεύση και η οσμή του που κυρίως σχετίζονται με την αντίδραση των λιπαρών και της ζάχαρης με τους γευστικούς μας κάλυκες. Με άλλα λόγια τρώγοντας μαγιονέζα με τηγανιτές πατάτες παίρνουμε την ίδια απόλαυση με αυτή που θα νιώθαμε τρώγοντας τη διπλάσια ποσότητα τηγανιτών πατατών σκέτες. Ας δούμε τώρα τη σημασία της θερμοκρασίας στη γευστική απόλαυση.
Πόσες φορές δεν μας έχει τύχει γυρνώντας κουρασμένοι από τη δουλειά να φάμε κρύο φαγητό π.χ. μουσακά, είτε γιατί βαριόμαστε να το ζεστάνουμε, είτε γιατί βιαζόμαστε και πεινάμε. Έχετε αναρωτηθεί αν αυτός ο κρύος μουσακάς μας ευχαριστεί το ίδιο με την ίδια ποσότητα ζεστού μουσακά; Η απάντηση είναι όχι: Για να ικανοποιήσουμε το γευστικό μας ερέθισμα με τον κρύο μουσακά μπορεί να φάμε 1 ½ μερίδα αντί για μία που θα τρώγαμε αν το ζεσταίναμε, με αποτέλεσμα να πάρουμε περίπου 300 θερμίδες επιπλέον. Σκεφτείτε τι συμβαίνει αν καθημερινά τρώμε κρύο φαγητό για ένα μήνα, θα αυξήσουμε το βάρος μας περισσότερο από ένα κιλό και σε διάστημα ενός χρόνου θα έχουμε πάρει 15 κιλά χωρίς να το καταλάβουμε.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Όταν το φαγητό ή το γλυκό είναι κρύο, τα λιπαρά συστατικά του βρίσκονται περισσότερο σε στερεή μορφή παρά σε υγρή. Αυτό σημαίνει ότι δεν διαχέονται με την ίδια ευκολία σε όλους τους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας ώστε να γνωστοποιήσουν την …λιπαρή τους παρουσία που με τη σειρά της θα δώσει το μήνυμα της απόλαυσης. Έτσι προχωρούν στην πέψη, χωρίς όμως να έχουν προσδώσει τη μέγιστη γευστική ικανοποίηση. Είναι σαν να πετάς ακόντιο στα 90 μέτρα και στον κρίσιμο αγώνα να ρίξεις μόνο στα 45. Αντίθετα τώρα όταν το φαγητό είναι ζεστό, τα λιπαρά του είναι σε υγρή μορφή , που σημαίνει ότι αυτά διαχέονται με ευκολία σε όλη την επιφάνεια της γλώσσας προσδίδοντας αυτό που λέμε …τέλεια μπουκιά. Ο εγκέφαλος λαμβάνει το μήνυμα και ικανοποιείται δίνοντας σήμα για τερματισμό της πρόσληψης τροφής.
Με άλλο λόγια, δίνοντας αξία και προσοχή στις γευστικές λεπτομέρειες του πιάτου μας… μπορούμε χωρίς κόπο να ελέγχουμε ευκολότερα το βάρος μας. Το φαγητό δεν είναι καταναγκασμός, ούτε ένας τρόπος για να «σκοτώνουμε» τον ελεύθερο χρόνο μας όταν δεν έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε. Είναι κύρια ανάγκη μας και πρέπει να το απολαμβάνουμε δίνοντας στον οργανισμό μας το χρόνο του για να το κάνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: